Gwenda Wiersma is als echte Friezin vaak in en om het water te vinden; zwemmen, waterskiën, zeilen, ze draait haar hand er niet voor om. Zelfs haar visuele beperking weerhoudt haar niet. Op 18 oktober gaat zij een nieuw avontuur aan, ze zal meevaren met de Clipper Stad Amsterdam op een reis van IJmuiden naar Porto.
Gwenda heeft de oogaandoening Leber Congenitale Amaurosis. Dit is een zeldzame genetische oogaandoening die resulteert in ernstig visueel beperkt zicht, vergelijkbaar met het kijken door een nauw rietje. Desondanks weerhoudt dit Gwenda niet om de uitdaging van een zeereis aan te gaan. Het aanbod om mee te zeilen op de Clipper Stad Amsterdam bereikte haar via een oproepje op LinkedIn. Een medewerker Van Lanschot plaatste de oproep gericht op jongeren tussen de 18 en 27 jaar met verschillende culturele, sociale en economische achtergronden.
Hoewel de uitdaging op zee voor iemand met haar ervaring in kleine boten een grote stap is, was ze vastbesloten om de kans te grijpen. Haar zeilervaring beperkte zich tot nu toe Friese meren en de Loosdrechtse plassen op valken van 6 meter lang. "Heel iets anders dan de Clipper Stad Amsterdam," erkent ze.
Uitdagingen aan boord
Voor Gwenda was kennismaken met de boot een essentieel onderdeel van haar voorbereiding. Door haar visuele beperking is het moeilijk om zich een duidelijk beeld te vormen van de grootte en indeling van het schip. "Plaatjes kijken op Google gaat een beetje lastig, dus eigenlijk heb je dan nog geen goed beeld. Hoe is zo'n schip dan bijvoorbeeld ingedeeld?", zegt Gwenda. Ze bezocht de boot in Rotterdam en maakte kennis met de bemanningsleden om te bepalen of de reis haalbaar was in combinatie met haar beperking.
Een van de uitdagingen die Gwenda ziet, is het navigeren op een bewegend schip. "Het lijkt me heel lastig qua oriëntatie dat zo'n schip de hele tijd in beweging is en dat je daar dan overheen moet lopen, ook qua evenwicht." Het schip van ongeveer 76 meter lang kan behoorlijk in beweging zijn, vooral bij harde wind. Ze is van plan om haar taststok, die ze in het dagelijks leven gebruikt, in haar hut te laten. “De eerste dag zal ik de stok nog wel gebruiken om de boot te leren kennen, maar ik vind het vooral handig om beide handen vrij te hebben als ik op het schip loop. Je moet je tijdens het zeilen immers vast kunnen houden aan de boot. Bovendien moet mijn stok ook niet in het water vallen, want deze heb ik nog nodig op mijn vlucht naar huis.”
De jongeren die mee gaan op reis, moeten ook verschillende werkzaamheden op de boot verrichten. Welke diensten Gwenda krijgt weet ze nog niet. “Je hebt inderdaad diensten en een van die diensten is bijvoorbeeld dat je wacht loopt of de uitkijk houdt. Dat is natuurlijk voor mij een beetje lastig, daarom heb ik een persoonlijke buddy aan boord.”
Aandacht voor kansengelijkheid
Met de reis wordt aandacht gevraagd voor kansengelijkheid voor jongeren op de arbeidsmarkt. Vooral met een visuele beperking is het moeilijk een baan te vinden: slechts 3 op de 10 mensen met een visuele beperking die kunnen werken, heeft een betaalde baan. Zelf werkt Gwenda als recruiter bij Koninklijke Visio, expertisecentrum voor slechtziende en blinde mensen. Haar enige aanpassing op werk is dat ze gebruik maakt van een brailleleesregel bij haar laptop, zodat ze altijd kan lezen wat er op het scherm staat. Ze gelooft dat kennis van computer- en technologievaardigheden van essentieel belang is. "Je moet andere of extra vaardigheden leren inzetten om het werk te kunnen doen, zoals het leren van sneltoetsen op computers, en dat moet je wel blijven ontwikkelen. Dan komen werkgevers er achter dat het helemaal niet zo moeilijk is om iemand met een visuele beperking in dienst te nemen.”
Wij willen werken
Koninklijke Visio en de Visio Foundation maken zich, samen met het Bartiméus en de Oogvereniging, hard voor betere kansen op de arbeidsmarkt voor mensen met een visuele beperking, via de campagne Wij willen werken. Lees meer.