De Canada Challenge – Part 1
Voormalig Visio-leerling Leon Slangen heeft Congenitale Retino Schisis en ziet maar 30%. Hij studeert Sportkunde aan de Hogeschool van Arnhem & Nijmegen (HAN) en gaat nu, met steun vanuit de Visio Foundation, een minor volgen aan de Memorial University of Newfoundland in Canada. Hij neemt ons via zijn blogs mee in zijn avonturen, helemaal in het uiterste Oosten van Canada.Congenitale Retino Schisis
Yes! Ik ga naar Canada! Om te studeren. Maar misschien eerst even voorstellen? Mijn naam is Leon, Leon Slangen. Ik ben twintig jaar en ik heb een visuele beperking genaamd Congenitale Retino Schisis. Dat weten mijn ouders en ik al sinds mijn vijfde levensjaar. Eigenlijk ben ik ook sinds die tijd een bekende bij Visio. Ik heb daar na de diagnose in het ziekenhuis van Nijmegen vanaf het begin deelgenomen aan doe- en praatgroepen. Eerst in Apeldoorn en toen de groep daar te klein werd ook in Nijmegen.Speciaal onderwijs bij Koninklijke Visio
Tot mijn vijftiende heb ik het reguliere onderwijs gevolgd. Op de bassischool waren er niet al te veel problemen. Daar kon ik nog prima mijn beperking compenseren, ondanks een zichtvermogen van ongeveer 50%. Daarna kwam middelbare school, met tweetalig VWO als startpunt. Dat werd alleen steeds moeizamer. Ondanks goedbedoelde ondersteuning bleek de praktijk voor mij toch te weerbarstig om op een goede manier aan de finish te komen.Uiteindelijk hebben we besloten dat ik na de derde klas beter naar speciaal onderwijs van Visio in Grave kon gaan, om daar mijn middelbare schoolcarrière af te ronden. Dat lukte zonder enige vertraging (en voor sommigen misschien wel tegen de verwachting in). Vlak voordat ik zeventien werd heb ik in coronatijd mijn havodiploma behaald.
“Nu ben ik ondanks mijn beperking helemaal op mijn plek”
Na een valse start (HBO-ICT in Zwolle) ben ik in 2021 begonnen aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN) om Sportkunde te studeren. Lekker fysiek bezig zijn, leren over lichaam en geest en nadenken over hoe je mensen kunt activeren. Zeker ook mensen met een beperking, waarbij dat niet altijd zo vanzelfsprekend is. Ik ben in Nijmegen ongelofelijk goed opgevangen op de HAN. Een verademing!Meestal gaapt er een groot gat tussen de beschermende Visio-omgeving en “the real world”, maar op de HAN is de aanpassing me erg makkelijk gemaakt. Echt meedenken en échte ondersteuning. Ik heb moeilijke tijden gehad tijdens mijn schoolcarrière, maar nu ben ik ondanks mijn beperking helemaal op mijn plek. Wellicht nog goed om te vermelden dat mijn zicht er in de loop der jaren nog wel wat op achteruit is gegaan, ik zit nu rond de 30%.