Veel media-aandacht was er deze week voor de presentatie van het rapport "Hoor mij en zie mij" van de Rotterdamse Kinderombudsvrouw Stans Goudsmit. Zij sprak over de gescheiden werelden waarin kinderen met een beperking leven. Het rapport kende een pijnlijke conclusie: kinderen met een beperking doen in de Rotterdamse regio gewoon niet mee. En misschien wel net zo erg, we zien ze niet voor vol aan. "Inclusiviteit staat hoog in het vaandel, maar is op hen niet van toepassing" volgens Goudsmit. Bohdi, leerling Visio Onderwijs Rotterdam, onderschrijft dit "wij voelen ons dikwijls buitenspel staan". Tijdens de presentatie van het rapport in de collegezaal van het Albeda stond Bohdi op het podium en hield een even knap als hartverscheurend betoog.
Presentatie rapport "Hoor mij en zie mij" van de Rotterdamse Kinderombudsvrouw Stans Goudsmit
De kinderombudsvrouw heeft onderzoek gedaan naar het dagelijks leven van kinderen met een beperking. En komt tot de conclusie dat kinderen met een beperking leven een compleet ander leven dan hun leeftijdsgenoten. Of het nu om school gaat, vrije tijd, bijbaantje, hobby, onderweg of vervolgopleiding. Ze stuiten op obstakels als onbegrip en vooroordelen die hen buitensluiten van wat wij als de "normale wereld" beschouwen. Het AD sprak naar aanleiding van het rapport met Bohdi, Joachim, Ubah, Boris, Nienke en Tim, allen leerlingen van Visio Onderwijs Rotterdam (publicatie AD 14 oktober 2022). Bohdi "Omdat je anders bent, krijg je meteen een stempel van minder intelligent". En wij doen dit schooljaar allemaal examen van VMBO tot HAVO." En Joachim werd van zijn reguliere school gestuurd omdat begeleiding te bewerkelijk was voor de opleiding. Nienke werd ook nog apart geïnterviewd. Zij was te zien in de (late) uitzending van Hart van Nederland van 13 oktober. Daarin sprak ook de Kinderombudsvrouw. 
Leerlingen op de Visio school in Rotterdam Zuid. Bodhi 2e van links. Verder vlnr. Ubah, Joachim, Tim, Boris en Nienke. Foto Fred Libochant.
De toespraak van Bohdi
Tijdens de presentatie van het rapport hield Bohdi Spiral, leerling van Visio Onderwijs Rotterdam, een betoog over het leven in Rotterdam als jongere met een visuele beperking. Dit betoog is samen geschreven met Patrick Ribeiro van Stiching Confro. Stichting Confro maakt voorstellingen, trainingen en lesprogramma’s met als doel het bespreekbaar maken van maatschappelijke thema’s en taboes. Hieronder is de gehele toespraak te lezen.
Rotterdam is niet slecht ter been
Het loopt Marathons over zijn boulevards
En rent rondjes om de rest van de wereld als het op diversiteit aankomt
Het verbindt 207 etniciteiten met elkaar door verschillen te overbruggen
Rotterdam is niet doof HU
Het geluid van een bloeiende stad in beweging overdonderd alle stiltes
Desondanks wordt er geluisterd naar Winne, Kevin en Broederliefde.
Rotterdam is niet slechtziend
Het is een plaatje met een skyline die de trots in ons allen opwekt
Waar architectuur kunst is en je kunst vindt in architectuur
Maar Rotterdam is wel blind
Blind voor de strijd van zij die slecht ter been, verstand of zicht zijn
Daar waar iedereen samenkomt
Ondergronds
In een chaotische samensmelting van individuen die nooit echt connecten
Werken de liften vaker niet dan wel
Zeggen de praatpalen niets
en krijgen de tikkers bij zebrapaden te weinig het groenlicht voor onderhoud
De stilte is te luid
Vandaar dat ik spreek
Voor zij die niet gezien worden
Voor zij die met een stok lopen of in een rolstoel zitten maar nog steeds onzichtbaar zijn
voor de fietsers die ze omver rijden
Voor zij die structureel worden onderschat als het gaat om intelligentie
Voor zij die misselijk worden van een twee urige taxirit terwijl ze 20 minuten van huis wonen
Dus Rotterdam loop nu de kantjes er niet van af
En speel niet oost Indisch doof als ik schreeuw
Want je bent me al uit het zicht verloren sinds ik het mijne kwijt ben