Voordelen inzien van de geleidestok
Drie jaar geleden werd Kesler slechtziend door een ogenschijnlijk onschuldig virus. De witte stok was zijn vijand in het begin. Die nam hij niet (altijd) mee. “Eerst wilde ik niet weten dat ik slechtziend werd. Als je dan de straat op gaat met de stok gaan dorpsgenoten erover praten. Ik had mijn visuele beperking nog niet geaccepteerd.”
Die periode ligt achter hem. Hij kan inmiddels niet meer zonder zijn stok. “Tijdens mijn revalidatieperiode bij Visio Het Loo Erf heb ik wel geleerd dat er twee grote voordelen zijn”, zegt hij. “Allereerst is het veel veiliger voor mezelf in het verkeer.”
Tijdens een training mobiliteit bij Visio leerde hij zelfstandig met een stok te lopen. “Ik herinner me die eerste les nog goed. Ik leerde veilig oversteken en zelf lopen op de stoep om gevoel te krijgen met de stok. Ontdekken hoe ik de geleidestok veilig beweeg en obstakels tijdig opmerk. Dat was het begin. Ik kan nu op veilige manier zelfstandig op pad in het verkeer.
Signaal voor overige weggebruikers
Een tweede voordeel van de geleidestok is volgens Kesler bovendien dat andere verkeersdeelnemers zien dat je een beperking hebt. Zo’n stok valt wel op. “Kijk mij maar eens in de ogen. Niemand ziet aan mij dat ik slechtziend ben. Die stok is ook een heel duidelijk signaal naar andere weggebruikers dat ik niet goed zie en dat ik misschien wel hulp nodig heb.”Kesler heeft zelf altijd in het openbaar vervoer gewerkt en ook 36 jaar een autorijbewijs gehad. “Als bestuurder heb ik me zelf ook te weinig gerealiseerd hoe kwetsbaar je soms bent in het verkeer als slechtziende. Nu doe ik dat wel en ik ben blij dat daar meer aandacht voor komt.”
Gevoel van veiligheid
De slechtziende verkeersdeelnemer is volgens Kesler soms onvoldoende beschermd. Hij moet steeds vaker oversteken bij grote, onoverzichtelijke kruisingen. ’s Avonds als het rustiger wordt, gaan verkeerslichten én de voetgangerslichten soms standaard al uit. “Het gaat niet alleen auto’s die niet stoppen hoor. Denk ook aan fietsers die uit tegengestelde richting komen en toch gewoon doorfietsen. Of scooters en snorfietsen die rijden in het winkelwandelgebied. En in de trein probeert iedereen snel zijn zitplekje te bemachtigen, maar ik krijg zelden de vraag of ik hulp nodig heb.”Goede initiatieven van gemeenten
Gelukkig ziet hij ook veel goede initiatieven ontstaan. “De stad Deventer is een goed voorbeeld”, benadrukt hij. “Daar gaat een geleidelijn van het station helemaal naar het centrum. Ik hoop dat bij steeds meer gemeenten toegankelijkheid belangrijk wordt in hun beleid en dat er budget voor vrij komt.”Hoewel de onverwachte dingen in het verkeer het soms lastig maken voor Kesler, ze weerhouden hem er zeker niet van om de deur uit te gaan. Op pad gaan met de stok geeft hem veel meer zelfstandigheid. “Hopelijk zijn andere verkeersdeelnemers zich door Dag van de Witte Stok beter bewust van de slechtziende en blinde voetgangers in het verkeer. Natuurlijk is er ruimte voor verbetering, maar ik wil vooral ook benadrukken dat de witte stok een erg nuttig hulpmiddel. Ik hou van reizen en zou zelf niet meer zonder kunnen.”
Reacties