Omarm het onbekende. Dat is de krachtige boodschap in het lied dat Robert Kempe (artiestennaam Robby Valentine) heeft gemaakt. Het nummer “Embrace the unknown” maakt onderdeel uit van het gelijknamige album dat in oktober 2023 in eigen beheer is uitgebracht. In februari dit jaar is er zelfs nog een videoclip van online gekomen.
Muzikant in hart en nieren
Toen Robert zes jaar was, kreeg hij zijn eerste pianoles en toen wist hij: “Ik wil de rest van mijn leven muziek maken. Ik heb in een band gespeeld en vanaf mijn twintigste ben ik solo verder gegaan met mijn muzikale carrière.” Robert heeft een levenslange toewijding aan de muziek en is al bijna 35 jaar professioneel muzikant. Hij revalideerde bij Koninklijke Visio, locatie Het Loo Erf en vertelt in dit artikel openhartig over zijn liefde voor muziek en zijn doorzettingsvermogen.
Vechtlust
Een aantal jaar geleden, tijdens de coronaperiode had Robert nog 20% zicht aan 1 oog. Door de oogaandoening glaucoom werd het zicht snel minder. Na een baerveldtoperatie in 2020, waarbij een buisje in het oog werd geplaatst om vocht af te voeren en de oogdruk te verlagen, was het zicht volledig weg. Dat was heel erg schrikken voor hem. “Maar, het eerste wat ik deed was meteen de studio in gaan en verder te gaan waar ik mee bezig was. Ik ging de studio in om mijn zinnen te verzetten. Het enige wat ik anders kon doen, was in bed liggen. Dat wilde ik niet; er kwam een soort vechtlust in mij naar boven. Ik wilde ervoor gaan en kijken wat ik wel kon doen en waar ik mijn gevoelens mee kon uiten. Dat was en is muziek maken.” Na een week kwam het zicht weer terug naar ongeveer 3%. Inmiddels is het zicht van Robert Kempe 1,5%.
Een manier om gevoelens te uiten
Als Robert een nummer maakt, gaat het over wat hij voelt. Of het liefdesverdriet is, rouw of een bepaald proces waar hij doorheen gaat. Het maken van het nummer “Embrace the unknown” was voor hem een soort uitlaatklep, een uiting van frustratie.
Het onbekende als je slechtziend wordt, vond hij een uitdaging. “Je wordt erg op jezelf toegewezen, hierdoor wordt een diepere laag in jezelf ontdekt. Dat vond ik in eerste instantie een geschenk. Om het heel positief uit te drukken. Want, je leert ook wat je allemaal wél kan. Aan de andere kant was ik zo boos en gefrustreerd. Alles wat je kent moet je opgeven, waaronder je vrijheid. Mijn dochter was 8 jaar oud toen mijn zicht steeds slechter werd. Ik heb veel dingen niet gedaan die ik wilde doen. Dat vond ik het meest verschrikkelijke. Al die frustraties over wat je moet opgeven kon ik in het nummer verwerken.
Het nummer “Embrace the unknown” schreef Robert tijdens zijn intensieve revalidatieperiode bij Koninklijke Visio, eind januari tot begin september 2021. “Om te leren om te gaan met bijna blind zijn, heb ik 9 maanden bij Het Loo Erf gerevalideerd. Ik zat daar dan 2,5 dag per week intern. Het nummer is op een natuurlijke manier ontstaan. Ik was op een dag piano aan het spelen en de tekst en de muziek kwam er als vanzelf uit. Het was een manier om mijn gevoelens te uiten”. Naast dat nummer heeft hij daarna meer nummers gemaakt en dat bleek genoeg voor een album. Er is nog één nummer dat ook over gezichtsverlies gaat en verder gaan de nummers over andere onderwerpen.
Ik voel wat jij voelt
Het lied “Embrace the unknown” is bedoeld als hart onder de riem voor mede lotgenoten. Dat zij en/of hun naasten er misschien wat steun uit kunnen halen. “Het mooiste compliment dat ik heb gekregen, was toen ik nummer aan een stel liet horen die zelf ook te maken heeft gehad met verminderd zicht. Hij was ook jaren geleden tot 5 procent zicht gekomen en hij liet het lied aan zijn vriendin laten horen en zij zei: ik ben bij alle ziekenhuis bezoeken geweest, alle pijn en frustratie van het gezichtsverlies meegemaakt, maar nu ik het nummer hoor voel ik pas echt wat jij gevoeld moet hebben en nog steeds voelt. Dat vond ik het mooiste compliment.”
Beter omgaan met bijna blind zijn
Voor Robert was de drempel om intensieve revalidatie te volgen wel groot. Met name door het ergens anders slapen, gedurende een langere periode. Maar, die drempel is hij overgestapt. Na een rondleiding en uitleg heeft Robert de keuze gemaakt om wel het traject bij Het Loo Erf te starten. Nog geen seconde heeft hij daar spijt van. “Ik ben heel blij met Koninklijke Visio en de hulp en zorg die ik heb gekregen. Ik vond het daar zo prettig. De mensen die daar werken zijn lief, geduldig en professioneel. Ik kan nu beter omgaan met het bijna blind zijn. Ik heb veel gehad aan de mobiliteitstraining en de ICT-training. Dat komt nog altijd van pas en ben ik dankbaar voor. Ik heb nu geen begeleiding meer vanuit Visio. Maar, ik weet zeker dat als ik weer zou willen dat dan kan".
Stoklopen? Pak de stok erbij
Robert merkt dat bij mensen die slechtziend zijn de drempel naar stoklopen groot is. Hij heeft als advies: pak de stok erbij! “Je doet jezelf tekort om het niet te doen. Met de stok laat je namelijk zien dat je blind of slechtziend bent. Ik merk dat iedereen je wel vriendelijk behandelt en helpt. Doe dat ding in je tas. Als je onzeker bent, pak je de stok erbij. Voor mij is de stok mijn grootste vriend.”
“Verwerk gevoelens op jouw manier en op een manier die jou positieve energie geeft”
“Liedjes maken en uitbrengen blijf ik altijd doen. Muziek is mijn liefde, mijn leven en ik haal er veel positieve energie uit! De emoties en de worsteling met het blind worden kun je op verschillende manieren verwerken. De een doet het met muziek, de andere met schilderen en de ander op een andere manier. Doe vooral waar je positieve energie uithaalt en kijk naar wat je wel kan doen!”
Beluister hier het nummer Embrace the unknown