Mentor van Alyssa
“Ik ben Mieke en ik ben de mentor van Alyssa. Als je dit aan Alyssa vraagt zal ze er meteen achteraan roepen: ‘ze is ook een soort van vrijwilliger’. Want ik probeer Alyssa iedere week te zien om samen met haar iets leuks te doen.Ik ken Alyssa al vanaf april 2012. Voor die tijd was ik nog nooit op de Blauwe Kamer geweest. De eerste keer was ik enorm onder de indruk van het mooie terrein met de, toen nog, oude bungalows. Het deed me denken aan een vakantiepark. Dat gevoel had ik na de komst van de nieuwe woningen helemaal. De bewoners wonen daar zo rustig en mooi, met het prachtige bos, de Mark en mooie fietspaden zo dichtbij.”
Zorg in een huiselijke sfeer
“Ik was, en ben, nog steeds onder de indruk van de manier waarop er zorg gegeven wordt. Ik ervaar de groep van Alyssa als een soort gezin met meerdere ouders. Ouders die niet allemaal tegelijk aanwezig zijn en die elkaar afwisselen. Het is er huiselijk en gezellig. Ik voel me altijd welkom en ik vind het ook leuk om een praatje te maken met andere bewoners. Alyssa praat ook over haar medebewoners alsof het broers en zussen zijn.”Verhuizen naar de Valkenierslaan
“De verhuizing van de groepen naar de Valkenierslaan is spannend. De nieuwe omgeving is totaal anders en na de verhuizing is er niet meer zo’n groot terras. Iedere dag een ritje maken om aan te komen op het DAC, dat wordt eerder opstaan. Maar er komen ook leuke dingen voor terug, bijvoorbeeld even snel iets lekkers halen op het Valkeniersplein. Ik verwacht dat het in het begin even wennen is, maar dat na een half jaar niemand meer terug wil naar de Galderseweg.Wat ik fijn en ook belangrijk vind is dat de hele groep gaat, inclusief de ‘ouders’. Zo blijft de huiselijkheid en gezelligheid voor de bewoners in tact op het nieuwe adres.”