Visio maakt gebruik van cookies

Deze website maakt gebruik van cookies om de inhoud af te stemmen op uw wensen, verbeteringen aan te brengen, maar ook om d.m.v. online trackers, die pas actief zijn na uw expliciete toestemming, om de koppeling met social media eenvoudiger te maken.

Bel 088 585 85 85 Contact

Hanna: "Ik zie 8%. Dit klinkt minder dan het is, gelukkig"

13-01-2021

Hanna Nijenhuis vertelde haar levensverhaal bij M (Margriet van der Linden) op NPO 1. Ook Visio ging in gesprek met haar. 

Bekijk het interview met Hanna

U gaat naar de video.
Ga naar NPOstart om de video te bekijken. 

Visio in gesprek met Hanna

Ik ben Hanna. Oktober 2017 veranderde mijn leven comHannah met haar stok. ZIj heeft blond haar en heeft een donkere zonnebril op. Ze lacht.pleet. Ik werd plotseling slechtziend door een genetische aandoening die Leber’s Opticus Atrofie heet. Door deze ziekte sterven cellen in de oogzenuw af, waardoor er slechtziendheid ontstaat. Bij mij leidde dit tot een gezichtsscherpte van ongeveer 8%. Dat klinkt als veel minder dan het is, gelukkig. Wat ik precies zie is moeilijk uit te leggen, maar het komt er op neer dat er een vlek in het midden van mijn gezichtsveld zit, waar ik niet doorheen kan kijken. Als ik op ongeveer een meter afstand van iemand sta, is die vlek ongeveer de grootte van het gezicht.

Leren leven met een visuele beperking

Ik zie mijn omgeving nog best goed, waardoor ik zonder stok of hond loop, kan genieten van een mooi uitzicht of een film kijken op de voorste rij van de bioscoop. Helaas is het zo dat je details met het middelste gedeelte van je gezichtsveld bekijkt (wat bij mij dus ontbreekt) waardoor ik niet kan lezen, moeilijk gezichten kan herkennen of dingen van een afstand kan bekijken. Dit zorgde ervoor dat ik heel veel dingen ineens niet meer kon doen zoals ik ze altijd deed. Ik moest stoppen met mijn studie en leren leven met een visuele beperking. Dat is best een moeilijke opgave. Ik hou van lezen, maar met boeken kan ik nu niks meer. Ik herken mijn vrienden niet als ze op me af komen lopen. Ik kan niet meer fietsen, of zien welke bus ik instap. Na een redelijk deprimerend jaar van niet zo veel doen, was ik klaar om te ontdekken wat er allemaal nog wel kan, en dat bleek best veel te zijn!

Revalidatie Visio Het Loo Erf

Ik besloot om te gaan revalideren bij Visio Het Loo Erf. Ik verbleef hier drie dagen per week, 49 weken lang, om te leren hoe ik ook met een beperking nog heel veel uit het leven kan halen. Dit was een intensief traject waar ik trots op terug kan kijken.
Hannah op de fiets met haar vriend, fietsend in de straat met huizen.Ik kan nu mijn laptop bedienen met behulp van voorlees software die alle inhoud van het scherm uit kan spreken en ik kan inmiddels braille lezen. Ik ben begonnen aan een nieuwe studie International Relations aan de Universiteit Leiden.

Bovendien heb ik geleerd dat het leven nog steeds leuk kan zijn. Ik ben ontzettend verrast door de veerkrachtigheid van de mens. Iedereen bij Visio heeft het moeilijk. Hier heb ik mensen ontmoet die het nog veel moeilijker hebben dan ik. Zoals mensen die in één klap geheel blind zijn geworden of naast slechtziend ook nog slechthorend zijn. Toch werkt iedereen super hard om het leven zo leuk mogelijk te maken. Er wordt af en toe wat gehuild op Het Loo Erf, maar er wordt vooral heel veel gelachen want het is heel leuk om blindengrappen te maken als je zelf (een beetje) blind bent.

Snel naar informatie